از معیارهای انتخاب یک فر توکار خوب، می توان به پارامترهایی از قبیل نوع کارکرد ، ترموکوبل ، شیر ترموستاتیک ، شلف ، گریل ، حسگر پخت ، تعداد برنامه پخت ، فن خنک کننده ، قابلیت برنامه ریزی ، ریل تلسکوپی ، فن کانوکشن یا سیرکولیشن اشاره کرد که در ادامه به توضیح هر یک می پردازیم.
فرهای موجود در بازار یا مبله هستند یا توکار. با توجه به فضای محدود منازل مسکونی و به تبع آن آشپزخانه، تجهیزاتی از قبیل فر و اجاق گاز باید به گونه ای طراحی شوند که کمترین فضا را اشغال کنند. طراحی فرهای توکار به گونه ای می باشد که داخل محفظه ای که قبلا درون کابینت در نظر گرفته شده است ، قرار می گیرند. لذا محصولات توکار به طراحی و چیدمان زیباتر آشپزخانه کمک قابل توجهی می کنند.
فرهای توکار به لحاظ نوع کارکرد به سه دسته گازی ، برقی و برق و گاز تقسیم بندی می شوند. فرهای برقی علیرغم مزایای پیشرفته بودن و داشتن امکان یخ زدایی وگرم کردن غذا، بدلیل مصرف بالای برق بیشتر برای محیط های فاقد گازکشی مصرف دارد. نکته ای که باید در مورد فرهای برقی گازی ، به آن توجه داشت این است که حتما باید هر دو نوع سوخت فر یعنی هم گاز و هم برق به آن وصل باشد تا بتوان از آن استفاده کرد.
در فرهایی که دارای عملکرد گاز یا برق و گاز می باشند ، فرهایی که مجهز به ترموکوبل می باشند در هنگام خاموش شدن شعله به طور خودکار جریان گاز را قطع می کند.
اگر فر این قابلیت را داشته باشد به شما این امکان را می دهد که از مغز پخت شدن غذا اطمینان حاصل کنید.
با استفاده از این قابلیت ، دمای داخل فر به صورت یکنواخت پخش می شود که باعث تسریع در زمان پخت و صرفه جویی در مصرف برق می شود.
به برنامه هایی که از سوی کارخانه به صورت پیش فرض بر روی دستگاه قرار داده شده است. برنامه پخت گفته می شود. به عنوان مثال اگر فری دارای هشت برنامه پخت باشد برنامه اول آن می تواند یخ زدایی ، برنامه دوم استفاده از جوجه گردان ، برنامه سوم استفاده از گریل ، برنامه چهارم استفاده از فن و الی آخر باشد.
